ไปยังหน้า : |
ในมิลินทปัญหา ท่าน [พระนาคเสนเถระ] ได้แสดงองค์แห่งพระโยคาวจรเปรียบด้วยแผ่นดิน ๕ ประการรุ.๖๒ ดังนี้
๑. คนทั้งหลายย่อมทิ้งสิ่งของที่สะอาดบ้าง ไม่สะอาดบ้าง ลงบนแผ่นดิน แต่แผ่นดินก็คงมีสภาพอย่างเดิม ไม่แสดงอาการยินดีหรือยินร้าย ฉันใด พระโยคาวจรก็พึงเป็นผู้คงที่แน่วแน่ ไม่แสดงอาการขึ้นลง ไม่ยินดีในอิฏฐารมณ์และไม่ยินร้ายในอนิฏฐารมณ์ที่ผ่านเข้ามาทางทวารต่าง ๆ ฉันนั้นเหมือนกัน
๒. แผ่นดินเป็นสิ่งที่ปราศจากการประดับตกแต่งด้วยเครื่องประดับต่าง ๆ และไม่ได้อบไล้ด้วยเครื่องหอมต่าง ๆ ฉันใด พระโยคาวจรก็พึงเป็นผู้ปราศจากการประดับตกแต่งด้วยเครื่องประดับต่าง ๆ อันไม่สมควรแก่เพศของตน พึงอบไล้ด้วยของหอม คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ของตนเท่านั้น ฉันนั้น
๓. แผ่นดินไม่เป็นช่อง ไม่เป็นรู ไม่เป็นโพรง ย่อมแน่นตันทึบ เป็นแผ่นเดียวกัน [ยกเว้นสิ่งอื่นมาทำให้เป็นช่อง เป็นรู หรือเป็นโพรง] ฉันใด พระโยคาวจรก็พึงมีศีลบริสุทธิ์ ไม่มีโทษ ไม่ขาด ไม่ทะลุ ไม่ด่าง ไม่พร้อย แน่นหนามั่นคงดี ฉันนั้น
๔. แผ่นดินย่อมทรงไว้ซึ่งสรรพสิ่งทั้งปวง ทั้งสิ่งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิต โดยไม่มีความเกียจคร้านต่อหน้าที่ของตนเลย ฉันใด พระโยคาวจรก็พึงเป็นคนไม่เกียจคร้าน หมั่นประกอบกรณียกิจที่ดีทั้งหลายให้สมควรแก่หน้าที่ สมเพศและภาวะของตนทุกเมื่อ ฉันนั้น
๕. แผ่นดินปราศจากความยินดีและความยินร้าย ทั้งไม่คิดเบียดเบียนสัตว์ให้ลำบากเดือดร้อน ฉันใด พระโยคาวจรก็พึงยกจิตให้พ้นจากความยินดีในอิฏฐารมณ์และความยินร้ายในอนิฏฐารมณ์ มีจิตเสมอด้วยแผ่นดิน ฉันนั้น