ไปยังหน้า : |
๑. อวิชชา | ได้แก่ โมหเจตสิก | จัดเป็น นาม | ||
๒. สังขาร | ได้แก่ เจตนาเจตสิก | จัดเป็น นาม | ||
๓. วิญญาณ | ได้แก่ โลกียวิปากจิต ๓๒ | จัดเป็น นาม | ||
๔. นามรูป = นาม | ได้แก่ เจตสิก ๓๕ ที่ในโลกียวิปากจิต | จัดเป็น นาม | ||
รูป | ได้แก่ กัมมชรูป ๒๐ | จัดเป็น รูป | ||
๕. สฬายตนะ | ได้แก่ รูปอายตนะ ๕ | จัดเป็น รูป | ||
มนายตนะ | จัดเป็น นาม | |||
๖. ผัสสะ | ได้แก่ ผัสสเจตสิก | จัดเป็น นาม | ||
๗. เวทนา | ได้แก่ เวทนาเจตสิก | จัดเป็น นาม | ||
๘. ตัณหา | ได้แก่ โลภเจตสิก | จัดเป็น นาม | ||
๙. อุปาทาน | ได้แก่ โลภเจตสิกและทิฏฐิเจตสิก | จัดเป็น นาม | ||
๑๐. ภพ = กัมมภพ | ได้แก่ เจตนาเจตสิก | จัดเป็น นาม | ||
อุปปัตติภพ | ได้แก่ โลกียวิปากจิต ๓๒ | จัดเป็น นาม | ||
๑๑. ชาติ | ได้แก่ ความเกิดขึ้นของวิบากขันธ์ ๕ | จัดเป็น นามรูป | ||
๑๒. ชรา | ได้แก่ ความแก่ของวิบากขันธ์ ๕ | จัดเป็น นามรูป | ||
๑๓. มรณะ | ได้แก่ ความดับของวิบากขันธ์ ๕ | จัดเป็น นามรูป | ||
๑๔. โสกะ | ได้แก่ โทมนัสสเวทนา | จัดเป็น นาม | ||
๑๕. ปริเทวะ | ได้แก่ จิตตชวิปปลาสสัททะ | จัดเป็น รูป | ||
๑๖. ทุกขะ | ได้แก่ ทุกขสหคตกายิกเวทนา | จัดเป็น นาม | ||
๑๗. โทมนัสสะ | ได้แก่ โทมนัสสเวทนา | จัดเป็น นาม | ||
๑๘. อุปายาสะ | ได้แก่ โทสเจตสิก | จัดเป็น นาม |
วิปัสสนาภูมิ ๖ หมวดนี้ เมื่อย่อลงแล้ว ก็ได้แก่ รูปกับนาม เท่านั้น ในเบื้องต้นพระโยคีบุคคลผู้จะเจริญวิปัสสนาต้องพิจารณาให้รู้และแยกแยะให้เข้าใจโดยความเป็นรูปเป็นนามเสียก่อนแล้ว จึงกำหนดพิจารณาดูอาการเป็นไปของรูปนามนั้น จนเห็นเหตุปัจจัยที่ทำให้เกิดรูปนามนั้นขึ้น ต่อจากนั้น จึงกำหนดพิจารณารูปนามนั้นให้เห็นโดยความเป็นไตรลักษณ์ว่า รูปนามมีลักษณะที่ไม่เที่ยง ทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ บังคับบัญชาให้เป็นไปตามใจปรารถนาก็ไม่ได้ เมื่อพิจารณาเห็นรูปนามโดยความเป็นไตรลักษณ์อย่างนี้แล้ว ก็สามารถละความเห็นผิด ความเข้าใจผิด และความสำคัญมั่นหมายผิดว่า รูปนามนี้เป็นของเที่ยง เป็นสุข เป็นตัวตน เป็นสิ่งที่สวยงาม เป็นต้นเสียได้ การเห็นผิด การเข้าใจผิด การสำคัญผิด เหล่านี้เรียกว่า วิปลาสธรรม คือ เป็นสิ่งที่วิปลาสคลาดเคลื่อนไปจากความเป็นจริง