ไปยังหน้า : |
พระอาจารย์สัทธัมมโชติกะ ธัมมาจริยะ และอาจารย์วรรณสิทธิ ไวทยะเสวีรุ.๒๓๒ ได้แสดงความหมายและวจนัตถะของโผฏฐัพพรูปไว้ดังต่อไปนี้
โผฏฐัพพารมณ์ ได้แก่ โผฏฐัพพะ หมายถึง รูปดิน รูปไฟ และรูปลม ที่กระทบกับกายประสาทได้ และทำให้กายวิญญาณจิตปรากฏเกิดขึ้น โผฏฐัพพะที่ปรากฏเป็นอารมณ์แก่กายวิญญาณนี้ มีชื่อว่า โผฏฐัพพารมณ์ ดังมีวจนัตถะแสดงว่า
“ผุสิตพฺพนฺติ โผฏฺพฺพํ” แปลความว่า รูปใด อันกายวิญญาณจิตพึงถูกต้องสัมผัสได้ เพราะเหตุนั้น รูปนั้น จึงชื่อว่า โผฏฐัพพะ
บทสรุปของผู้เขียน:
ตามวจนัตถะที่ได้แสดงไปแล้วนี้ ย่อมสรุปความหมายได้ดังต่อไปนี้
โผฏฐัพพารมณ์ คือ สภาพ เย็น ร้อน อ่อน แข็ง หย่อน ตึง อันเป็นสภาพแห่งรูปดิน รูปไฟ และรูปลม ที่กระทบกับกายประสาทได้ ทำให้กายวิญญาณจิตและกายทวาริกจิตทั้งหลายปรากฏเกิดขึ้น ทางกายทวารเท่านั้น