ไปยังหน้า : |
สภาวะของเจตสิกทั้ง ๓ นี้ มีลักษณะและกิจหน้าที่คล้ายคลึงกันอยู่มาก จึงสมควรที่จะได้ทราบความต่างกัน ดังต่อไปนี้
ลักษณะและกิจของเจตนาเจตสิก คือ การกระตุ้นเตือนสัมปยุตตธรรมคือจิตและเจตสิกอื่น ๆ ที่เกิดพร้อมกับตนในขณะนั้นให้เข้าไปจับอยู่ในอารมณ์ เป็นลักษณะ และพยายามให้สัมปยุตตธรรมติดต่อกับอารมณ์เนือง ๆ เป็นกิจ
ลักษณะและกิจของมนสิการเจตสิก คือ การนำให้สัมปยุตตธรรมมุ่งตรงสู่อารมณ์อยู่เสมอ เป็นลักษณะ และทำให้สัมปยุตตธรรมประกอบในอารมณ์เนือง ๆ เป็นกิจ
ลักษณะและกิจของวิตกเจตสิก คือ มีการยกจิตขึ้นสู่อารมณ์ เป็นลักษณะ และทำให้สัมปยุตตธรรมตั้งต้นกระทบซึ่งอารมณ์บ่อย ๆ เป็นกิจ
จึงสรุปความว่า หน้าที่ของเจตนาเจตสิก ทำให้สัมปยุตตธรรมสำเร็จกิจการงานเป็นกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม หน้าที่ของมนสิการเจตสิก ทำให้สัมปยุตตธรรมมุ่งตรงสู่อารมณ์อยู่เสมอไม่ให้หันเหไปทางอื่น หน้าที่ของวิตกเจตสิก คือ ทำให้สัมปยุตตธรรมก้าวขึ้นสู่อารมณ์อยู่เสมอไม่ให้ย่อท้อถอยหลัง