ไปยังหน้า : |
อสุภะ หมายถึง สิ่งที่ไม่สวยไม่งาม หรือ สิ่งที่น่ารังเกียจ เรียกว่า อสุภะ ดังวจนัตถะแสดงว่า นตฺถิ สุภํ เอตฺถาติ = อสุภํ แปลว่า สิ่งใดไม่มีความสวยงามสิ่งนั้นชื่อว่า อสุภะ ในที่นี้หมายเอาซากศพที่มีสภาพต่าง ๆ สำหรับใช้ในการเพ่งเพื่อทำลายกามราคะและทำให้จิตสงบอยู่ในอารมณ์นั้นอย่างเดียว มี ๑๐ อย่าง คือ
๑. อุทธุมาตกอสุภะ ซากศพที่ขึ้นพองอืด
๒. วินีลกอสุภะ ซากศพที่มีสีเขียวคล้ำ คือ สีเขียวกับสีดำปะปนกัน
๓. วิปุพพกอสุภะ ซากศพที่มีน้ำเหลืองน้ำหนองไหลเยิ้มออกมา
๔. วิจฉิททกอสุกะ ซากศพที่ถูกสับขาดเป็นท่อนน้อยท่อนใหญ่
๕. วิกขายิตกอสุภะ ซากศพที่ถูกสัตว์กัดกินกระจัดกระจาย
๖. วิกขิตตกอสุภะ ซากศพที่ถูกฟันขาดเป็นท่อน ๆ แล้วทิ้งเรี่ยราดกระจัด กระจายไปทั่วบริเวณ
๗. หตวิกขิตตกอสุภะ ซากศพที่ถูกสับฟันขาดเป็นท่อน ๆ แล้วทิ้งไว้แห่งละส่วน ๆ เช่น ศีรษะอยู่ทางหนึ่ง ตัวอยู่ทางหนึ่ง เป็นต้น
๘. โลหิตกอสุภะ ซากศพที่มีโลหิตไหลเยิ้มเต็มไปหมด
๙. ปุฬุวกอสุภะ ซากศพที่มีหมู่หนอนชอนไชเต็มไปหมด
๑๐. อัฏฐิกอสุภะ ซากศพที่เหลือแต่กระดูกขาวเกลื่อน
หมายเหตุ... อสุภะ ๑๐ อย่างนี้ หมายถึง ซากศพอันน่ารังเกียจซึ่งใช้เป็นอารมณ์ในการเพ่งเพื่อให้จิตสงบจากกิเลสนิวรณ์ สามารถเป็นอารมณ์เจริญสมถะกรรมฐานให้ถึงเพียงขั้นปฐมฌานเท่านั้น เนื่องจากสภาพของอารมณ์มีความเปลี่ยนแปลงไปเร็ว หมายความว่า เมื่อเวลาผ่านไปอีกไม่นาน สภาพของอารมณ์นั้นก็เปลี่ยนไปเป็นอสุภะอีกอย่างหนึ่งแล้ว อนึ่ง สภาพของซากศพนั้นเป็นสภาพที่น่ารังเกียจและน่ากลัว ฉะนั้น จิตจึงไม่แนบแน่นอยู่ในอารมณ์นั้นได้นาน จึงให้เข้าถึงฌานได้เพียงปฐมฌานเท่านั้น