ไปยังหน้า : |
ในคัมภีร์อภิธัมมัตถสังคหะและปรมัตถทีปนีรุ.๔๓๕ ได้แสดงสรุปความหมายของชรตารูปไว้ดังต่อไปนี้
คำว่า ชรา คือ ความแก่
คำว่า ชรตารูป คือ รูปที่ทำให้รูปอื่นแก่ ได้แก่ ทำให้ถึงความสุกงอม
เพราะฉะนั้น เมื่อสรุปแล้ว ชรตารูปจึงมีความหมาย ๒ ประการ คือ
๑. ความแก่ ดังมีวจนัตถะแสดงว่า “ชีรณํ ชรา” แปลความว่า ความแก่ ชื่อว่า ชรา
๒. รูปที่ทำให้รูปอื่นแก่ ดังมีวจนัตถะแสดงว่า “ชีรนฺติ เอตายาติ ชรา” แปลความว่า รูปทั้งหลายย่อมแก่โดยอาศัยรูปนั้น เพราะเหตุนั้น รูปนั้นจึงชื่อว่า ชรา
คำว่า ชรตา ก็คือ ความแก่ นั่นเอง
ในคัมภีร์อภิธัมมัตถสังคหะและอภิธัมมัตถวิภาวินีฎีการุ.๔๓๖ ท่านได้แสดงสรุปความเรื่องชรตารูปไว้สั้น ๆ ดังต่อไปนี้
ความแก่แห่งรูปทั้งหลายที่มีปกติตั้งอยู่ชั่วขณะของตน ๆ ด้วยอำนาจความบ่ายหน้าไปหาความดับ ชื่อว่า ชรา ชรานั่นแหละ ชื่อว่า ชรตา
อาจารย์วรรณสิทธิ ไวทยะเสวี อดีตประธานมูลนิธิแนบ มหานีรานนท์รุ.๔๓๗ ได้แสดงสรุปสภาวะของชรตารูปไว้ดังต่อไปนี้
ชรตารูป หมายถึง รูปที่แสดงภาวะแห่งความแก่ของนิปผันนรูป
วจนัตถะ [คำจำกัดความ] ของชรตารูป
อาจารย์วรรณสิทธิ ไวทยะเสวี อดีตประธานมูลนิธิแนบ มหานีรานนท์รุ.๔๓๘ ได้แสดงวจนัตถะของชรตารูปไว้ดังต่อไปนี้
ชรตารูป เป็นรูปที่แสดงภาวะแห่งความแก่ของนิปผันนรูป ดังมีวจนัตถะแสดงว่า “ชรานํ ภาโว = ชรตา” แปลความว่า ภาวะแห่งความแก่ของนิปผันนรูป ชื่อว่า ชรตา