ไปยังหน้า : |
ปัญจกังคสูตร
ครั้งหนึ่ง ช่างไม้ชื่อว่า ปัญจกังคะ เข้าไปหาท่านพระอุทายีถึงที่อยู่ ครั้นแล้วได้ถามท่านพระอุทายีว่า “ท่านพระอุทายี พระพุทธเจ้าตรัสเวทนาไว้เท่าไร” ท่านพระอุทายีตอบว่า “พระพุทธเจ้าตรัสเวทนาไว้ ๓ ประการ คือ สุขเวทนา ทุกขเวทนา อุเบกขาเวทนา” เมื่อท่านพระอุทายีกล่าวอย่างนี้แล้ว ช่างไม้ชื่อปัญจกังคะ จึงกล่าว [คัดค้าน] ว่า “ท่านพระอุทายี พระพุทธเจ้ามิได้ตรัสเวทนาไว้ ๓ ประการหรอก แต่พระพุทธเจ้าตรัสเวทนาไว้เพียง ๒ ประการเท่านั้น คือ สุขเวทนา และ ทุกขเวทนา ส่วนอุเบกขาเวทนานั้น พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในสุขอันประณีต” แม้ครั้งที่ ๒ ฯลฯ แม้ครั้งที่ ๓ ฯลฯ ท่านพระอุทายีไม่สามารถให้ช่างไม้ยินยอมได้ ฝ่ายช่างไม้ก็ไม่สามารถให้ท่านพระอุทายียินยอมได้ ท่านพระอานนท์ได้ฟังการสนทนาของท่านพระอุทายีกับช่างไม้ปัญจกังคะอยู่ ครั้นได้เข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้าถึงที่ประทับ จึงกราบทูลการสนทนาของท่านพระอุทายีกับช่างไม้ปัญจกังคะทั้งหมดแด่พระพุทธเจ้า พระองค์ตรัสว่า “ดูกรอานนท์ โดยปริยายหนึ่ง เรากล่าวเวทนาไว้ ๒ ก็มี โดยปริยายหนึ่งเรากล่าวเวทนาไว้ ๓ ก็มี โดยปริยายหนึ่งเรากล่าวเวทนาไว้ ๕ ก็มี โดยปริยายหนึ่งเรากล่าวเวทนาไว้ ๖ ก็มี โดยปริยายหนึ่งเรากล่าวเวทนาไว้ ๑๘ ก็มี โดยปริยายหนึ่งเรากล่าวเวทนาไว้ ๓๖ ก็มี โดยปริยายหนึ่งเรากล่าวเวทนาไว้ ๑๐๘ ก็มี”