ไปยังหน้า : |
โมหเจตสิก อยู่ในกลุ่ม อกุศลราสี คือ หมวดแห่งอกุศลเจตสิก ๑๔ เป็น โมจตุกเจตสิก คือ เจตสิกที่ประกอบกับอกุศลจิตได้ทั้งหมด ๑๒ ดวง จึงมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า สัพพากุสลสาธารณเจตสิก แปลว่า เจตสิกที่ประกอบได้ทั่วไปในอกุศลจิตทั้งหมด โมหเจตสิก เป็น นิยตโยคีเจตสิก คือ เจตสิกที่ประกอบกับจิตได้โดยแน่นอน หมายความว่า เมื่อระบุว่า ประกอบกับอกุศลจิตได้ทั้ง ๑๒ ดวง เมื่ออกุศลจิตดวงใดดวงหนึ่งเกิดขึ้น ย่อมมีโมหเจตสิกประกอบร่วมด้วยเสมอ โดยไม่มีกรณียกเว้น
โมหเจตสิกย่อมเกิดร่วมกับเจตสิกทั้งหมด ๒๖ ดวง [เว้นโมหะ] คือ
เมื่อประกอบกับโลภมูลจิต ๘ ย่อมเกิดพร้อมด้วยอัญญสมานเจตสิก ๑๓ อหิริกะ อโนตตัปปะ อุทธัจจะ โลติกเจตสิก ๓ ถีทุกเจตสิก ๒
เมื่อประกอบกับโทสมูลจิต ๒ ย่อมเกิดพร้อมกับอัญญสมานเจตสิก ๑๒ [เว้นปีติ] อหิริกะ อโนตตัปปะ อุทธัจจะ โทจตุกเจตสิก ๔ ถีทุกเจตสิก ๒
เมื่อประกอบกับโมหมูลจิต ๒ ย่อมเกิดพร้อมด้วยอัญญสมานเจตสิก ๑๑ [เว้นปีติและฉันทะ] อหิริกะ อโนตตัปปะ อุทธัจจะ และวิจิกิจฉา [เฉพาะในโมหมูลจิตดวงที่ ๑ เท่านั้นที่เกิดพร้อมกับวิจิกิจฉาเจตสิก]
โมหเจตสิก ย่อมละได้เด็ดขาด ด้วยอำนาจแห่งอรหัตตมรรคญาณ ส่วนมรรคญาณอื่น ย่อมละได้เป็นบางส่วน คือ
โสดาปัตติมรรคญาณ ย่อมละโมหเจตสิก ที่ประกอบกับทิฏฐิคตสัมปยุตตจิต ๑ วิจิกิจฉาสัมปยุตตจิต ๑ ได้โดยเด็ดขาด เรียกว่า สมุจเฉทปหาน
สกิทาคามิมรรคญาณ ย่อมละโมหเจตสิก ที่ประกอบกับทิฏฐิคตวิปปยุตตจิต ๔ โทสมูลจิต ๒ อุทธัจจสัมปยุตตจิต ๑ โดยการทำให้เบาบาง เรียกว่า ตนุกรปหาน
อนาคามิมรรคญาณ ย่อมละโมหเจตสิก ที่ประกอบกับทิฏฐิคตวิปปยุตตจิต ๔ โดยทำให้เบาบาง เรียกว่า ตนุกรปหาน และย่อมละโมหเจตสิก ที่ประกอบโทส มูลจิต ๒ โดยเด็ดขาด เรียกว่า สมุจเฉทปหาน
อรหัตตมรรคญาณ ย่อมละโมหเจตสิก ที่ประกอบกับทิฏฐิคตวิปปยุตตจิต ๔ อุทธัจจสัมปยุตตจิต ๑ โดยเด็ดขาด เรียกว่า สมุจเฉทปหาน เพราะฉะนั้น พระอรหันต์เท่านั้น ที่สามารถชำระล้างโมหเจตสิกที่เป็นตัวอวิชชาให้หมดสิ้นจากขันธสันดานได้