ไปยังหน้า : |
ในจักกวากชาดก นวกนิบาต พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาตกรุ.๒๐๓ ได้แสดงถึงความผ่องแผ้วและความเศร้าหมองของผิวพรรณ ซึ่งเป็นคุณสมบัติของวัณณรูปหรือรูปารมณ์ ไว้ดังต่อไปนี้
อปฺปมฺปิ เจ นิพฺพุตึ ภุญฺชติ ยทิ
อสาหเสน อปรูปฆาตี
พลญฺจ วณฺโณ จ ตทสฺส โหติ
น หิ สพฺโพ อาหารมเยน วณฺโณ ฯ
แปลความว่า
ถึงแม้จะบริโภคอาหารที่เย็นชืดเพียงเล็กน้อย แต่ไม่เบียดเบียนใครด้วยการกระทำที่ต่ำทราม ก็มีกำลังและผิวพรรณงดงามได้ ผิวพรรณจะผุดผ่องเพราะอาหารอย่างเดียวก็หาไม่