ไปยังหน้า : |
โลกุตตรกุศล มีความหมาย เป็น ๔ นัย คือ
๑. โลกุตตรกุศล หมายความว่า เป็นกุศลที่ทำให้ข้ามพ้นจากวัฏฏะ กล่าวคือ การหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในโลกทั้ง ๓ ได้แก่ กามโลก รูปโลก อรูปโลก เรียกว่า วิวัฏฏคามินีกุศล แปลว่า กุศลที่ทำให้พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏสงสาร หรือเรียกว่า อปจยคามินีกุศล แปลว่า กุศลที่ทำให้หลุดพ้นจากจุติและปฏิสนธิในภพภูมิทั้งหลาย
๒. โลกุตตรกุศล หมายความว่า เป็นกุศลที่ทำให้ข้ามพ้นจากความเป็นปุถุชนสู่ความเป็นพระอริยบุคคลและจากความเป็นพระอริยบุคคลเบื้องต่ำสู่ความเป็นพระอริยบุคคลเบื้องสูงตามลำดับ จนถึงความเป็นพระอรหันต์ในที่สุด
๓. โลกุตตรกุศล หมายความว่า เป็นกุศลจิตที่เกิดขึ้นรับรู้โลกุตตรอารมณ์ คือพระนิพพานโดยส่วนเดียว
๔. โลกุตตรกุศล หมายความว่า เป็นกุศลที่มีอำนาจเหนือโลกียกุศลทั้งปวง กล่าวคือ เป็นกุศลที่สามารถประหาณอนุสัยกิเลสได้เป็นสมุจเฉทปหาน ด้วยการทำลายรากเหง้าแห่งอกุศลมูลทั้งปวงโดยสิ้นเชิง [ยกเว้นสกิทาคามิมรรคที่ประหาณอนุสัยกิเลสได้เพียงการทำให้เบาบางลง เรียกว่า ตนุกรปหาน เท่านั้น]