ไปยังหน้า : |
ในรูปสูตร ทุติยปัณณาสก์ อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าได้แสดงลักษณะของบุคคลผู้หนักอยู่ในประมาณ ๔ ประการรุ.๒๔๐ คือ
บุคคลทั้งหลายในโลกธาตุทั้งปวงย่อมมีความนิยมเอียงเอนไปในสิ่ง ๔ ประการคือ
๑. รูปปัปปมาณิกา ผู้ถือประมาณในรูปสมบัติ เวลาจะทำอะไร มองดูสิ่งใด หรือคบหาสมาคมกับบุคคลใด ก็มักคำนึงถึงรูปสมบัติหรือบรรยากาศสภาพแวดล้อมเป็นประมาณ โดยไม่คำนึงถึงเรื่องหรือเหตุปัจจัยอย่างอื่น
๒. โฆสัปปมาณิกา ผู้ถือประมาณในเสียงสมบัติ เวลาจะคบหาสมาคมหรือศรัทธาเลื่อมใสนับถือบุคคลใด ก็มักคำนึงถึงเสียงพูด เสียงร้อง เสียงสวด เสียงประกาศโฆษณา หรือชื่อเสียงเกียรติยศเป็นประมาณ โดยไม่ค่อยคำนึงถึงเรื่องอื่นหรือเหตุปัจจัยอย่างอื่น
๓. ลูขัปปมาณิกา ผู้ถือประมาณในความเศร้าหมอง บุคคลประเภทนี้นิยมเรื่องปอน ๆ แบบธรรมดาหรือแบบธรรมชาติ เช่น สถานที่ที่เก่า ๆ อายุหลายร้อยปี เป็นโบราณสถาน โบราณวัตถุ หรือมักนิยมบุคคลผู้เป็นอยู่แบบสมถะ เช่น พระป่า พระธุดงค์ เป็นต้น นิยมในความเคร่งครัดเป็นประมาณ โดยไม่ค่อยคำนึงถึงเรื่องอื่นหรือเหตุปัจจัยอย่างอื่น
๔. ธัมมัปปมาณิกา ผู้ถือประมาณในธรรม บุคคลประเภทนี้มักไม่ค่อยสนใจในเรื่องอย่างอื่น นอกจากสาระธรรม ถ้าสถานที่ใดหรือบุคคลใดมีสาระธรรม มีเหตุผล มีหลักการ ที่ถูกกับความคิดความเห็นของตน หรือถูกต้องตามหลักเหตุผลแล้ว ก็จะนิยมชมชอบ โดยไม่คำนึงถึงความลำบาก หรือเครื่องอำนวยความสะดวกอย่างอื่น