ไปยังหน้า : |
ก็แหละ พระโยคีบุคคลผู้หมั่นประกอบจตุธาตุววัตถานนี้ ย่อมหยั่งลงสู่ความเป็นของเปล่า ย่อมเพิกถอนความสำคัญหมายว่าสัตว์ได้ พระโยคีบุคคลนั้นไม่ถึงความกำหนดแยกว่า เนื้อร้าย ยักษ์ และผีเสื้อน้ำ เป็นต้น เพราะเป็นผู้เพิกถอนสัตตสัญญาเสียได้ จึงเป็นผู้ทนต่อภัยอันน่ากลัว ทนต่อความยินดียินร้าย ไม่ถึงความสงบและความอึดอัดใจ ในเพราะอารมณ์ที่น่าปรารถนาและไม่น่าปรารถนา ก็แลท่านย่อมเป็นผู้ที่มีปัญญามาก มีพระนิพพานเป็นที่สุด มิฉะนั้นก็เป็นผู้มีสุคติเป็นที่ไปในเบื้องหน้า นักปราชญ์พึงส้องเสพธาตุววัตถาน ที่พระโยคีบุคคลผู้ประเสริฐเพียงดังสีหะเคยเล่นมาแล้ว อันมีอานุภาพมากอย่างนี้เป็นนิตย์เทอญรุ.๑๒๓