ไปยังหน้า : |
พระสัทธรรม แปลว่า ธรรมอันดีงาม หมายความว่า ธรรมที่มีสารประโยชน์ มีเหตุผล ควรยึดถือปฏิบัติ สามารถนำผู้ปฏิบัติตามนั้นให้ได้รับประโยชน์ตามสมควรแก่การปฏิบัติ เรียกว่า ธรรมของสัตบุรุษ มีพระพุทธเจ้า เป็นต้น โดยย่อมี ๓ ประการ โดยพิสดารมี ๑๐ ประการ
พระสัทธรรมโดยย่อ มี ๓ ประการ คือ
๑. ปริยัติสัทธรรม ได้แก่ การศึกษาเล่าเรียนพระพุทธพจน์ คือ พระไตรปิฎกพร้อมทั้งอรรถกถาให้มีความรู้ความเข้าใจอย่างถูกต้องหายจากความเคลือบแคลงสงสัยในหลักปริยัติ เพื่อเป็นแนวทางในการปฏิบัติตามอย่างถูกต้องต่อไป
๒. ปฏิบัติสัทธรรม ได้แก่ การปฏิบัติตามที่ได้ศึกษาเล่าเรียนมาแล้วเป็นอย่างดี คือ การรักษาศีล การถือธุดงค์ การเจริญสมถกรรมฐานและวิปัสสนากรรมฐาน เป็นต้น สรุปแล้วก็คือ การเว้นจากข้อที่พระพุทธเจ้าทรงห้าม ทำตามข้อที่ทรงอนุญาต และการชำระจิตของตนให้สะอาดผ่องแผ้วจากอกุศลบาปธรรมทั้งปวง ตามหลักที่พระพุทธองค์ทรงแสดงไว้ในพระโอวาทปาติโมกข์นั่นเอง
๓. ปฏิเวธสัทธรรม ได้แก่ การได้บรรลุผลของการปฏิบัติ คือ การเป็นผู้มีกายวาจาบริสุทธิ์ด้วยศีล มีใจบริสุทธิ์ด้วยสมาธิ และมีปัญญาสว่างรุ่งเรือง ตลอดจนได้บรรลุมรรค ผล ฌาน อภิญญา สมาบัติ ตามสมควรแก่การปฏิบัติและบารมีธรรมของบุคคลนั้น
พระสัทธรรมโดยพิสดาร ๑๐ ประการ คือ ปริยัติธรรม ๑ มรรค ๔ ผล ๔ และนิพพาน ๑